Boşanma Kararı Çocuğa Nasıl Söylenir? Eşlerin evlenme kadarı almasının kolay olduğu kadar, ayrılmaya karar vermeleri de zordur. Özellikle çocuğu olan ailelerde bu karar süreci oldukça zor ve uzun sürer. Bu durumun çocuklara nasıl anlatılacağı ise çiftleri boşanmada en çok zorlayan konulardandır. Çocuğun bu duruma nasıl tepki vereceği ve daha da önemlisi ileride bu boşanmanın onu nasıl etkileyeceği konusu da en çok kaygı duyulacak durumlardan biridir.

Boşanma Kararı Çocuğa Nasıl Söylenir?

Özellikle 8 yaşından küçük olan çocuğu veya çocukları olan ailelerde bu durumu anlatmak çok daha zor gelecektir. Bundan büyük yaşlarda, soyut düşünebilme ve farkındalık yeteneklerinin gelişmesiyle birlikte, çocuğun ileride yaşanacak şeyleri anlayabilme ve bu süreci rahatlıkla yorumlayabilmeleri daha kolaydır. Ebeveynin, boşanmadan önce çocuğun psikolojisi açısından kararın uygun bir dille açıklanmasıyla birlikte, boşanma sonrasında da ebeveyn kimliğini devam ettirebilmesi son derece önemlidir. Bu iki süreçte de dikkat edilmesi gereken en önemli şey, çocuğun kafasında güvenli aile kavramını sürdürmektir.

Biz yine senin annen – baban olacağız, ama…

Çiftin boşanma kararı alırken biten ilişkinin karı – koca ilişkisi olduğunu unutmamak gerekir. Baba ve anne olmak tabi ki devam edecektir. Çocuğun gözünden bakıldığında bir aile kavramında anne ve baba olması yeterlidir. Çünkü özellikle küçük yaşlardaki çocuklarda önemli olan, yeni yeni öğrenmeye çalışılan kocaman dünyada güvende olduğunu bilmektir.

Boşanma kararının açıklanmasıyla birlikte baba ve annenin birlikte yapması gereken açıklamada özellikle bu konuya vurgu yapılması gerekmektedir. Çift, boşanma kararlarını çocuğa söylerken, birbirleriyle anlaşamadıkları için bundan sonra bir arada yaşayamayacaklarını ama anne – baba olmaya, hep birlikte olmaya her daim devam edeceklerini mutlaka belirtmelidirler.

Boşanma kararı çocuğa evde açıklanmalı, açıklama yapılırken doğal davranılmalı
Boşanmayı çocuğa açıklarken olabildiğince kısa cümleler kurulmalı ve kesinlikle doğal, her zamanki gibi olunmalıdır. Doğal olmayan, çocuğun alışık olmadığı bir tutum çocukta çok büyük ve önemli bir şey olduğu izlenimini uyandırabilir. Çocuğa “Anne baba bundan böyle birlikte yaşamamaya karar verdi.

Artık farklı evlerde yaşayacağız. Birlikte yaşadığımızda iyi anlaşamıyoruz. Hani bazen arkadaşlar bile anlaşamayıp tartışır, oyunda birlikte olmak istemez ya, biz de sadece aynı evde yaşamayı bırakacağız. Birbirimizin kocası veya karısı olmayacağız. Ama ne olursa olsun bu senin annen ve baban olmayacağımız anlamına gelmiyor” gibi cümleler kurulabilir.

Bu açıklama sonrasında çocuğun kafasında elbet sor işaretleri oluşacaktır. Bu sorulara kesinlikle cevap verilmeli. Çünkü çocuğun soruları cevapsız kalırsa, bunun cevaplarını farklı şekillerde almaya çalışacaktır. Böyle bir durumda çocuğun boşanma sürecine ilişkin kaygıları gelişmeye başlayacaktır. Çocuğun yaşı ne kadar küçükse sorulara verilen cevaplar da o kadar gerçekten uzaklaşır.

Boşanmadan, birkaç gün önce yapmış olduğu yaramazlıktan dolayı kendini veya bir gün önce evde sinirli tavırlar sergileyen ebeveynini sorumlu tutabilir.

Boşanma sonrasındaki süreç de elbette çok önemlidir. Çocuk veya çocuklar için düzenli ve güvenli bir ortamın devam edeceği garantisinin verilebilmesi gerekir. Bu tarz bir hayat değişimi çocuklara kolay gelmeyebilir doğal olarak. Sıkıntılar elbette yaşanacaktır. Aynı sıkıntılar yetişkinler için de geçerlidir.

Boşanma süreci içerisinde, çocuğun veya çocukların yaşamsal düzeniyle diğer ortamlarının değiştirilmemesi çok önemlidir. Çocukların okulları, öğretmenleri, günlük rutinleri, sürekli arkadaşları elden geldiği kadar aynı kalması gereken şeylerdir. Velayeti alan ebeveyn de, diğer ebeveyn ile görüşmelerin düzenli şekilde devam etmesine dikkat etmelidir. Boşanma sonrasında karar ve tutumların çocuk odaklı olması da önemlidir.